Efekt Lombard

Efekt Lombarda odnosi się do zjawiska w ludzkiej komunikacji głosowej. Opisuje on tendencję ludzi do zwiększania głośności podczas mówienia w hałaśliwym otoczeniu lub gdy mają trudności z byciem słyszanym.

Efekt ten został nazwany na cześć francuskiego fonetyka Étienne-Jules Marey de Lombard, który po raz pierwszy opisał to zjawisko w 1881 roku. Lombard zaobserwował, że ludzie automatycznie podnoszą głos, aby wznieść się ponad hałas i zapewnić, że ich wiadomości zostaną usłyszane.

Efekt Lombarda występuje nie tylko u ludzi, ale zaobserwowano go również u innych zwierząt, takich jak ptaki i wieloryby. Jest to naturalna reakcja mająca na celu poprawę zrozumiałości mowy w hałaśliwym otoczeniu.

W dzisiejszym świecie efekt Lombarda odgrywa ważną rolę w rozwoju technologii rozpoznawania i przetwarzania mowy. Dzięki zrozumieniu tego efektu, technologie te mogą być lepiej dostrojone do dźwięków otoczenia, aby umożliwić dokładniejsze rozpoznawanie mowy i komunikację.